Dikkatinizden kaçmamıştır; Türkiye'de ne kadar çok semtin,
meydanın, okulun,caddenin,sokağın v.b isimleri " şehit"le başlıyor...
Ve bununla övünç(!) duyuyorlar!
Siyasilerin ve üst düzey asker-bürokrat kesimin bir araya
geldiği tek yer "şehit" cenazelerinde cami avlularıdır...
Ve bununla birlik(!) mesajı veriyorlar!
Ortada ilan edilmiş bir savaş var diyen yok, ama ülkenin
dört bir yanına gönderilen fukara " şehit" cenazeleri bitmiyor...
Ve bununla yiğitlik(!) hamaseti yapıyorlar!
Hiç bir ülkeyle savaşmıyoruz; Ama her geçen gün " şehit
aileleri ve gazileri" derneklerinin sayıları ve üyeleri artıyor...
Ve ailelerin çığlıklarını duyduklarını(!)sanıyorlar!
Her gün onlarca şehirde "şehitler ölmez vatan
bölünmez" sloganlarıyla sokaklar doluyor,en uzun bayraklarla yürünüyor...
Ve bununla sahiplenme duygusu(!) yaşıyorlar!
Yapılan operasyonların,fırlatılan füzelerin adını bile
"şehit" koyuyorlar...
Ve bunu başarı(!) ilan ediyorlar!
Televizyonların ilk haberleri,gazetelerin manşetleri
"şehit"lerle başlıyor...
Ve ne kadar
duyarlı(!) olduklarını gösteriyorlar!
Asıl mesele ölmekte,öldürmekte değildir! Yaşamakta ve
yaşatmaktadır!
Kırk yıldır ölmekle,öldürmekle bir yere varılmadığı
görülmüştür...Anaların-babaların ne zorluklarla büyüttüğü çocuklarının yaşamlarını
alıp, onları "kahraman" ve "şehit" ilan etmeniz
günahlarınızı affettirmiyor,çözüm getirmiyor,ailelerin yüreğine su serpmiyor!
Evet! Ortada bir Kürt sorunu var... Evet! Bu sorun
çözülmelidir... Herkesin çözümden anladığı farklı bile olsa, izlenecek yol
barışçıl,uzlaşıya dayalı, siyaset yolu olmalıdır...Ne yazık ki; Her sorunumuzu
güç kullanarak çözme alışkanlığına sahibiz...Ya benim dediğim olur,ya da benim
dediğim... Böyle düşünüldüğü için orta yol,birlikte var olma hayat bulamıyor...
Bir de "sonradan olmalar" var...Asıl onlardan
korkun...Türkiye'ye sonradan gelmiş olanlar bugün en "Türkçü"
olanlardır...Geçmişte Kürt ve PKK düşmanlıkları tescilli olup,bugün "Kürt/PKK sevicisi" olanların kaos
ortamının devam etmesini Kürtler için olmasa da kendi siyasi emelleri için
istedikleri açıktır...Asıl onlara güç yetmiyor...Kraldan çok kralcı olanlara
yani! Maazallah, yarın Kürtlerin ayrılma hakkı masaya yatırılsa en başta onlar
karşı geleceklerdir...
Şiddetten,silahtan,kandan yana taraf olan herkes insani
duygularını yitiriyor...Gencecik ölümler üzerinde ayrımlar yapılıyor,sevinç ve üzüntü de hümanizmden uzaklaşılıyor...Ateş
düştüğü yeri yakıyor...Oturduğu yerde "kahramanlık" edebiyatı
yapanlar,barışı bile savaş sözcükleriyle savunuyorlar... Biliniz ki,eliniz
kanlıdır.Meseleye tek taraflı bakanlar,Kürt ve
Türk seviciler! Ellerinizde ne varsa bırakın ve vicdanınıza dokunun!
Gençlerimizi değil, silahları gömelim!

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder